Εδώ μπορείτε να βρείτε πολλές βασικές πληροφορίες για το νησί της Σαντορίνης και το νησί σήμερα, ο μύθος της χαμένης Ατλαντίδας, το χωριό Ακρωτήρι, παραλίες, πανηγύρια στο νησί, οινοποιεία και πολλά άλλα!
1. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
3. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ
5. ΙΣΤΟΡΙΑ
6. ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ
7. Η ΘΗΡΑΣΙΑ
11.ΜΟΥΣΕΙΑ
13. ΠΑΡΑΛΙΕΣ
15. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ
16. ΣΠΑ
17. ΣΥΝΕΔΡΙΑ
18. ΤΑ ΦΗΡΑ
20. ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΑ
21. ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΙΩΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
22. ΠΕΡΙ ΚΑΦΕ
23. ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
24. ΨΩΝΙΑ
25. ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ
26. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ
27. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΚΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
28. ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ & ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΑ
30. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
31. ΧΩΡΙΑ
1. ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
Η Σαντορίνη, Θήρα, ή αλλιώς, κατά την παλιά της ονομασία, Στρογγύλη είναι ένα Κυκλαδίτικο νησί στο νότιο Αιγαίο πέλαγος, νότια της Ίου και δυτικά της Ανάφης. Η πρωτεύουσα της ονομάζεται Φηρά και αποτελεί έναν από τους διασημότερους τουριστικούς προορισμούς του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αναγνώστες του περιοδικού Travel & Leisure την ανέδειξαν ως τον κορυφαίο ευρωπαϊκό προορισμό και το TripAdvisor την κατέταξε στο Top 10 των καλύτερων ευρωπαϊκών νησιών. Μεταξύ άλλων, είναι γνωστή για το ηφαίστειο της, το οποίο χαρακτηρίζεται ακόμα ενεργό, και εξαιτίας της Μινωικής έκρηξης του δημιουργήθηκε η λεγόμενη Καλδέρα (ή Καλντέρα), η θέα της οποίας είναι μαγευτική και αποτελεί μια από τις κυριότερες ατραξιόν του νησιού.
Το νησί απευθύνεται σε όλα τα γούστα αφού υπάρχουν πολλές μορφές διασκέδασης, από ήσυχες καφετέριες και μπαρ μέχρι μαγαζιά με δυνατή μουσική και κλαμπάκια. Στις καφετέριες της Οίας μπορείς να χαλαρώσεις απολαμβάνοντας την υπέροχη θέα, στην κεντρική πλατεία του Πύργου να ξαποστάσεις κάτω από το μεγάλο πεύκο και αυτά ενώ πίνεις ελληνικό καφέ ή δοκιμάζεις υποβρύχιο βανίλια. Μπορείς να δοκιμάσεις τις ντόπιες λιχουδιές, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η φάβα, η κάπαρη, τα τοματίνια, το σαντορινιώτικο κρασί, είτε σε παραδοσιακές ταβέρνες είτε σε κομψά ε-στιατόρια με υπέροχη θέα, όπως στο Αμμούδι. Το πρωί μπορείς να ανέβεις στην Αρχαία Θήρα και να δεις το νησί αφ'υψηλού, ενώ το δειλινό αν βρεθείς στην Οία ή το Ημεροβίγλι θα μαγευτείς από το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα με τον ήλιο να βυθίζεται στο Αιγαίο. Όποιος θελήσει να πάει για ψώνια στα πλακόστρωτα σοκάκια του νησιού θα βρει από παραδοσιακά σουβενίρ και λαμπερά χειροποίητα κοσμήματα, μέχρι γκαλερί με γνωστά έργα τέχνης. Εν τέλει, η Σαντορίνη δεν ονομά-ζεται τυχαία το "μαύρο μαργαριτάρι του Αιγαίου" αφού χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη ομορφιά της, την ενδιαφέρουσα ιστορία της και ακόμα και αν θεωρήσεις ότι είδες ότι ήθελες από το ίδιο το νησί, υπάρχουν πάντα το ηφαίστειο, τα ιαματικά λουτρά και τα "Καμμένα" νησάκια, Θηρασιά, Παλαιά και Νέα Καμένη, τα οποία μπορείς να επισκεφτείς με καϊκια.
2. ΤΟ ΝΗΣΙ ΣΗΜΕΡΑ
Η Σαντορίνη είναι ένα ακόμα Κυκλαδίτικο νησί, με τα λευκά σπίτια, ωστόσο ξεχωρίζει καθώς είναι χτισμένη πάνω σε απότομους λόφους, οι οποίοι είναι είτε κόκκινοι, είτε καφέ ή πρασινίζουν ελαφρά.
Πριν περίπου 3μιση χιλιάδες χρόνια, κατά τη Μινωική περίοδο, μια τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου είχε ως αποτέλεσμα να βυθιστεί όλο το νησί. Όπως είναι γνωστό, η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που σήκωσε παλιρροιακά κύματα, μέχρι την Κρήτη που βρίσκεται 70 μίλια νοτιότερα, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι το νησί ήταν μέρος της χαμένης ηπείρου Ατλαντίδας, η οποία πιστεύεται ότι βυθίστηκε εξαιτίας της έκρηξης.
Σήμερα, εκτός από το νησί της Σαντορίνης παραμένουν: η Θηρασιά, η Παλαιά και Νέα Καμένη, το Ασπρονήσι, και οι ακατοίκητες ηφαιστειογενείς βραχονησίδες Χριστιανά που αποτελούνται από τη Χριστιανή, την Ασκανιά και την Εσχάτη.
Το επίσημο όνομα του νησιού είναι Θήρα, αλλά τόσο οι Έλληνες όσο οι ξένοι την αποκαλούν συ-νήθως Σαντορίνη, προς τιμή της προστάτιδας του νησιού, Αγίας Ειρήνης της Θεσσαλονίκης, η οποία πέθανε εδώ ενώ βρισκόταν σε εξορία το 304 μ.Χ. Το νησί ανήκει στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων του Αιγαίου πελάγους, έχει 14 χωριά και κατοικείται από περίπου 15.000 μόνιμους κατοίκους. Η πρωτεύουσα, τα Φηρά, βρίσκεται 300 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας και μπορεί να φτάσει εκεί κάποιος από το νέο λιμάνι, τον Αθηνιό ή Όρμο Αθηνιού, ή το παλαιό λιμάνι της Σκάλας, ανεβαίνοντας τα 587 σκαλοπάτια που υπάρχουν ή καβαλώντας γαϊδούρια ή με το τελεφερίκ.
3. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ
Η Ατλαντίδα είναι μυθικό νησί που πρωτoαναφέρθηκε γραπτά σε δυο Πλατωνικούς διαλόγους. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να εισβάλλει στην Αθήνα, το νησί βυθίστηκε "σε μια μόνο μέρα και νύχτα ατυχίας" εξαιτίας ενός σεισμού. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Πλάτωνας εμπνεύστηκε από παλαιότερες προφορικές παραδόσεις, όπως η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης ή τον Τρωικό πόλεμο. Ωστόσο, σύγχρονοι ερευνητές αποδεικνύουν ότι υπάρχει η πιθανότητα να υπήρξε όντως η Ατλαντίδα αλλά να υπήρχε στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Κατά τον φιλόσοφο, το νησί είχε ένα βουνό όπου ζούσε μια ιθαγενής γυναίκα, την οποία ερωτεύ-τηκε ο Ποσειδώνας και απέκτησε μαζί της 10 αγόρια. Ο Ποσειδώνας έφτιαξε στο βουνό ένα παλάτι για την αγαπημένη του. Ο μεγαλύτερος από τους γιους του ήταν ο Άτλας, ο οποίος έγινε βασιλιάς ολόκληρου του νησιού και του ωκεανού (που ονομάστηκε Ατλαντικός προς τιμήν του). Τα τείχη του νησιού ήταν κατασκευασμένα από λευκή, κόκκινη και μαύρη που έβγαλαν από τις τάφρους και ήταν επικαλυμμένα με κασσίτερο, μπρούντζο και ορείχαλκο αντίστοιχα.
Πολλά έχουν υποθεί για την ύπαρξη της Ατλαντίδος, μεταξύ των οποίων κυριαρχούν δυο απόψεις. Από τη μια σύγχρονοι ερευνητές αποδεικνύουν ότι πιθανολογείται να υπήρξε όντως η Ατλαντίδα αλλά στον Ατλαντικό Ωκεανό, και από την άλλη το 1967 στη Σαντορίνη ανακαλύφθηκε μια πόλη που βυθίστηκε περίπου το 1500 π.Χ. λόγω μιας καταστροφικής έκρηξης ηφαιστείου, και η οποία πιστεύεται από πολλούς αρχαιολόγους ότι είναι η χαμένη Ατλαντίδα.
4. ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
• Η ελληνική ώρα είναι +2 ώρες από το Γκρίνουιτς.
• Το νερό δεν είναι πόσιμο στη Σαντορίνη γι’ αυτό καλό είναι να προτιμώνται τα εμφιαλωμένα, τα οποία μπορείς να βρεις στα σούπερμαρκετ, ξενοδοχεία και εστιατόρια.
• Η ισχύς του ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα είναι 230V AC (50Hz). Οπότε οι συσκευές από τη Βόρεια Αμερική και την Αγγλία χρειάζονται μετασχηματιστή.
• Το κάπνισμα απαγορεύεται σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα, εκτός από ειδικά σχεδιασμένους χώρους.
• Τα ναρκωτικά (συμπεριλαμβανομένης της μαριχουάνας) απαγορεύονται στο νησί, συνεπώς όποιος δεν συμμορφώνεται με το νόμο θα αντιμετωπίσει σοβαρές κυρώσεις.
• Η Σαντορίνη έχει ιδανικό κλίμα. Είναι εύκρατο ερημικό κλίμα, και μαζί με την Ανάφη αποτελούν τις μοναδικές ευρωπαϊκές περιοχές με αυτό το κλίμα. Ο χειμώνας είναι ήπιος, ενώ το καλοκαίρι δεν βρέχει σχεδόν ποτέ, γεγονός που την καθιστά ιδανικό τουριστικό προορισμό. Το χειμώνα παρουσιάζονται συχνές βροχοπτώσεις, συγκεκριμένα από Νοέμβρη ως Φεβρουάριο και το καλοκαίρι ο ήλιος είναι δυνατός οπότε μην ξεχάσετε να πάρετε αντηλιακό, καπέλο και μακρυμά-νικη μπλούζα.
• Για τις διεθνείς κλήσεις, βάλτε τον κωδικό +30, μετά τον κωδικό της περιοχής και τον αριθμό του τηλεφώνου. Καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με την εταιρεία του δικτύου που χρησιμοποιείται για να σιγουρέψετε ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κινητό σας στην Ελλάδα.
• Αν χρειαστείτε φαρμακείο σίγουρα θα βρείτε ένα εφημερεύον φαρμακείο επί 24ωρου βάσεως στα Φηρά, το οποίο βέβαια αλλάζει αναλόγως.
• Κάποια μικρά οικογενειακά μαγαζιά ή κιόσκια παραμένουν ανοιχτά μέχρι τις 22:00 ή και αργότερα επί καθημερινής βάσεως, πουλώντας φρούτα, τρόφιμα, γλυκά, τσιγάρα, αναψυκτικά, εφημερίδες κτλ.
Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται το μετρικό σύστημα για τη μέτρηση κιλών και διαστάσεων. Συγκε-κριμένα, για όσους δεν γνωρίζουν παρακάτω υπάρχουν οι αντιστοιχίες στο περίπου:
25mm είναι στο περίπου 1 ίντσα
1m είναι λίγο περισσότερο από 1 γιάρδα
1km είναι περίπου τα 5/8 ενός μιλιού (π.χ. 60 km την ώρα είναι σχεδόν 35 μίλια την ώρα)
1 λίτρο είναι ίσο με τα 3/4 ενός γαλονιού και
• 25 ℃ ισοδυναμούν με 77 ℉
• Μπορείτε να παραμείνετε στην Ελλάδα έως 3 μήνες ενώ αν θέλετε να παρατείνετε τη διαμονή σας πρέπει να απευθύνετε στο Γραφείο Αλλοδαπών στο τηλέφωνο: 210 7705711 ή απευθυνθείτε στη αστυνομία για περισσότερες πληροφορίες.
• Τα Μοντέρνα Ελληνικά είναι η επίσημη γλώσσα, ενώ ευρέως μιλιούνται και, κυρίως, τα Αγγλικά και μετά τα Γαλλικά και Γερμανικά.
• Τα διεθνή διπλώματα οδήγησης γίνονται δεχτά εάν έχουν εκδοθεί τουλάχιστον πριν 1 χρόνο. Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην Ελληνική Λέσχη Αυτοκινήτου & Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ) στο τηλέφωνο: 210 6068800. Τα οχήματα μπορούν είτε να πουληθούν είτε να ενοικια-στούν και οδηγούνται στη δεξιά μεριά του δρόμου.
• Δεν χρειάζεται ειδική άδεια ψαρέματος αλλά εάν επιχειρήσετε να ψαρέψετε πρέπει να προσέχετε να απομακρυνθείτε τουλάχιστον 200 μέτρα από τους κολυμβητές, όπως ορίζει ο νόμος.
5. ΙΣΤΟΡΙΑ
Σύμφωνα με τη Ελληνική μυθολογία η Σαντορίνη δημιουργήθηκε από ένα βώλο γης, τον οποίο έδωσε στους Αργοναύτες ο θεός της θάλασσας και γιος του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης, Τρίτων. Αρχικά, το νησί ονομαζόταν "Στρογγύλη" λόγο του κυκλικού σχήματος του. Παρότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για το πότε ακριβώς κατοικήθηκε, σίγουρα ξέρουμε ότι αυτό έγινε πριν το 2.000 π.Χ., αρχικά από τους Φοίνικες και μετά τους Δωριείς. Αργότερα, το νησί το αποκαλούσαν "Καλλίστη" εξαιτίας της ομορφιάς του και μέχρι την ηφαιστειακή έκρηξη μεταξύ 1550-1500 π.Χ. αποτέλεσε προμαχώνα του Μινωικού πολιτισμού. Τότε ολόκληρο το νησί θάφτηκε κάτω από ένα πυκνό στρώμα στάχτης που έφτανε τα 30 μέτρα βάθους, καθώς συγχρόνως πρέπει να υπήρχαν και παλιρροιακά κύματα μεγαλύτερα των 210 μέτρων σε ύψος. Έπειτα παρέμεινε ακατοίκητη για περίπου δυο αιώνες. Είναι ευρέα γνωστή η υπόθεση, την οποία υποστήριξαν πολλοί αρχαίοι φιλό-σοφοι όπως ο Σόλωνας και ο Πλάτων, ότι η Σαντορίνη μπορεί να ήταν μέρος της χαμένης ηπείρου Ατλαντίδος.
Η ΑΡΧΗ
Στην αρχή, η Ελληνική γη ήταν καλυμμένη με νερό και σταδιακά οι κοσμικές αλλαγές στο εσωτε-ρικό του πλανήτη είχαν ως αποτέλεσμα κομμάτια στεγνής γης να ανέβουν ψηλότερα από το νερό και να δημιουργήσουν την Αιγηίδα, η οποία έφτανε από το Ιόνιο πέλαγος στη Μικρά Ασία και τη νότια ακτή της Κρήτης. Με το πέρασμα του χρόνου, οι γεωλογικές αλλαγές επέτρεψαν στη θάλασσα να εισχωρήσει στο εσωτερικό της Αιγηίδας και να τη σπάσει σε κομμάτια, πολλά από τα οποία ωστόσο βυθίστηκαν, αφήνοντας έξω από το νερό μόνο κάποιες κορυφές, μερικές από τις οποίες ακόμα υπάρχουν, όπως ο λόφος του Προφήτη Ηλία στο χωριό Πύργος.
Από τότε, η συνεχής εξέλιξη και διαμόρφωση του νησιού οφειλόταν στην μακροχρόνια δραστη-ριότητα των ηφαιστείων που υπάρχουν στην περιοχή εδώ και τουλάχιστον 26.000.000 χρόνια και λόγω αυτών πριν 2.000.000 χρόνια άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτοι κρατήρες, νοτιοδυτικά του Προφήτη Ηλία και με την πάροδο του χρόνου οι κρατήρες, αφού έσπασαν στην θαλάσσια επιφάνεια, ξαναενώθηκαν και δημιούργησαν το τωρινό Ακρωτήρι.
Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι το 1967, Έλληνες αρχαιολόγοι σκάβοντας ένα τούνελ στην στάχτη του Ακρωτηρίου, ανακάλυψαν μια πόλη περίπου 30.000 κατοίκων από την εποχή του Χαλκού. Λόγω της ηφαιστειακής στάχτης έχουν διατηρηθεί διώροφα και τριώροφα κτίρια, οι τοίχοι τον οποίων διακοσμούνται με Μινωικές τοιχογραφίες. Ωστόσο, δεν βρέθηκαν ανθρώπινα λείψανα ή προσωπικά αντικείμενα, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι κάτοικοι είχαν απομακρυνθεί από την περιοχή καθώς προμήνυαν την επικείμενη καταστροφή, πιθανώς λόγω σεισμικών δονήσεων.
Λόγω της μεγάλης έκρηξης ο πολιτισμός της εποχής καταστράφηκε και το νησί παρέμεινε ακατοί-κητο για πολλά χρόνια, περίπου μέχρι το 1000 π.Χ. οπότε και οι Φοίνικες εγκαταστάθηκαν εκεί. Τα ερείπια της αρχαίας Θήρας ανακαλύφθηκαν στις αρχές του αιώνα από Γερμανούς αρχαιολόγους, οι οποίοι έφερα στο φως τάφους και επιγραφές που υποδήλωναν ότι η πρωτεύουσα των Δωριέων αποίκων βρισκόταν εκεί από τον 9ο αιώνα π.Χ. και έπειτα των Πτολεμαίων που είχαν εγκαταστήσει μια σημαντική φρουρά με σκοπό να προστατεύουν το αρχιπέλαγος.
Κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα π.Χ., ένας Θηβαίος ήρωας, ο Θήρας, άφησε το βασίλειο του στη Σπάρτη και με μια ομάδα ευγενών εγκαταστάθηκε στο νησί, το οποίο πήρε το όνομα του από τον ίδιο. Κατά τους Περσικούς πολέμους, οι Θηραίοι ήταν με το μέρος των κατακτητών και το 476 π.Χ. αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην Αθηναϊκή συμμαχία, διότι θεωρούσαν ότι ήταν Δωριείς. Το νησί προσαρτήθηκε στους Αθηναίους λίγο αργότερα και ήταν αναγκασμένο να πληρώνει φόρο 5 ταλάντων. Δυσαρεστημένοι, συνεπώς , οι Θηραίοι απευθύνθηκαν στην Σπαρτιατική κυριαρχία και με την Ανταλκίδειο Ειρήνη κέρδισαν την ανεξαρτησία τους, την οποία βέβαια δεν σεβάστηκαν οι Σπαρτιάτες. Επακολούθως, μετατράπηκε σε ναυτική βάση των Πτολεμαίων στο Αιγαίο. Όσον αφορά την κατάσταση που επικρατούσε κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, δεν γνωρίζουμε και πολλά, παραμόνο ότι το 395 μ.Χ., μετά τη διάσπαση της Αυτοκρατορίας, πέρασε στον έλεγχο της Κωνσταντινούπολης.
Ο Χριστιανισμός ήρθε στο νησί τον 3ο αιώνα μ.Χ. και έναν αιώνα μετά απέκτησε την πρώτη του εκκλησία , την Επισκοπή της Θήρας, πρώτος επίσκοπος της οποίας ήταν ο Διόσκουρος, γεγονός που αποδεικνύεται από ένα χειρόγραφο που βρέθηκε στην παλαιά βασιλική του Αγίου Μιχαήλ στην Αρχαία Θήρα.
Το νησί το αποκάλεσε Σαντορίνη πρώτη φορά ένας Άραβας γεωγράφος, ο Edizi, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στις Κυκλάδες το 1153, εξαιτίας της εκκλησίας της Αγίας Ειρήνης στην Περίσσα. Οι ξένοι ναυτικού συνήθιζαν να το αποκαλούν Σάντα Ειρήνη (Αγία Ειρήνη) και με τα χρόνια ενοποιήθηκε σε μια λέξη, τη Σαντορίνη. Το νησί παρέμεινε υπό την κατοχή των Βενετών κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου μέχρι το 1204 και ήταν ένα από τα 18 νησιά που δόθηκε στο δουκάτο της Νάξου το 1207. To 1296 το νησί ξαναπέρασε στον έλεγχο των Βυζαντινών και το 1296 στα χέρια των Βενετών.
Το 1452 μια φοβερή έκρηξη του ηφαιστείου βύθισε μέρος της Παλαιάς Καμένης και οι ντόπιοι υπέφεραν από τις συνεχείς επιθέσεις πειρατών, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να μειωθεί στους 300 κατοίκους. Με την εγκατάσταση των Καθολικών στο νησί, εγκαθιδρύθηκαν εκπαιδευτικά ιδρύματα και ο τοπικός πολιτισμός άνθησε και πάλι.
Το 1537, ο Μουσουλμάνος πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα με τη βοήθεια του Τούρκου σουλ-τάνου, τρομοκράτησε τις Κυκλάδες και εκχώρησε το νησί στους Τούρκους, μέχρι την ανεξαρτησία του το 1821 όταν ο καπετάνιος Ευάγγελος Ματζαράκης σήκωσε τη σημαία της ελευθερίας στις 5 Μαϊου. Μία ακόμη δυσκολία αντιμετώπισε το νησί το 1956 όταν ένας σεισμός κατέστρεψε το νησί, το οποίο έκανε κάποια χρόνια να ορθοποδήσει και πάλι. Εκείνη την περίοδο για το νησί ενδια-φέρθηκαν πολλοί επιστήμονες, όπως αρχαιολόγοι, ιστορικοί και γεωλόγοι και ως αποτέλεσμα α-νέκτησε και πάλι την καλή του φήμη.
6. ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ
Η αρχή της γεωγραφικής ιστορίας της Σαντορίνης εντοπίζεται εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν ακόμα υπήρχε η Ευρασία και το Αιγαίο ήταν μια ενωμένη γη, η Αιγηίδα που ένωνε την ηπειρωτική Ελλάδα με τη Μικρά Ασία και την Κρήτη.
Περίπου πριν 6.000.000 χρόνια, εξαιτίας πολλών γεωλογικών αναταράξεων, η Αιγηίδα βυθίστηκε και οι κορυφές των βουνών ήταν τα μόνα που παρέμειναν έξω από το νερό και τα οποία σήμερα αποτελούν τα νησιά του Αιγαίου. Αυτό που τώρα είναι η Σαντορίνη, τότε ήταν δυο ή τρεις νησίδες, ο λόφος του Προφήτη Ηλία, τα βράχια πάνω από το καινούργιο λιμάνι του Αθηνιού και ο α-πομακρυσμένος βράχος στην ανατολική ακτή, ο Μονόλιθος. Αργότερα, η έκρηξη του ηφαιστείου βύθισε πολλά σημεία του νησιού και δημιουργήθηκαν πολλοί μύθοι, μεταξύ των οποίων και εκείνος της χαμένης Ατλαντίδος. Τότε η στάχτη κάλυψε μια περιοχή από τη Χίο ως την Ιταλία και από τη Βόρεια Αφρική μέχρι σχεδόν την Κύπρο. Γεωλογικά στοιχεία δείχνουν ότι το ηφαίστειο πρω-τοεμφανίστηκε περίπου 80.000 χρόνια πριν. Εκτός από τη στάχτη, ο κρατήρας απέβαλε και άλλες βαρύτερες ουσίες σε υγρή ή ημι-υγρή μορφή, οι οποίες δημιούργησαν έναν κώνο που σταδιακά κάλυψε όλη την επιφάνεια της θάλασσας και ένωσε τις ήδη υπάρχοντες νησίδες σε ένα κυκλικό νησί που είχε διάμετρο 14-15 χμ. (9 μίλια), ωστόσο είναι άγνωστο μετά από πόσους αιώνες το νησί απέκτησε τη σημερινή του μορφή. Πάντως περίπου το 2.000 π.Χ. το νησί ονομαζόταν Στρογγύλη. Η επόμενη καταστροφική ηφαιστειακή έκρηξη έγινε περίπου το 1450 π.Χ. και εξαφάνισε τη ζωή στο νησί. Κάτω από την επιφάνεια της γης, στο κέντρο της Στρογγύλης, η λάβα δημιούργησε έναν κοίλο θόλο, ο οποίος δεν μπορούσε να υποστηρίξει το βάρος του νησιού και, συνεπώς, η κορυφή του θόλου κατέρρευσε και το μεγαλύτερο μέρος του νησιού βυθίστηκε κάτω από τα κύματα. Το μόνο που παρέμεινε έξω από τη θάλασσα ήταν μέρη της περιμέτρου που δημιούργησαν μια λεκάνη που γέμισε με νερό, η λεγόμενη Καλντέρα. Αυτά τα τμήματα αποτελούν σήμερα τη Σαντορίνη και τη Θηρασιά. 84 τετραγωνικά χιλιόμετρα (32 τετραγωνικά μίλια) γης κατέρρευσαν και βυθίστηκαν. Το Αιγαίο πέλαγος σκεπάστηκε από ένα έντονο μαύρο σύννεφο καπνού και στάχτης και συγχρόνως ένα παλιρροιακό κύμα ύψους 250μ. (820 πόδια) κινούνταν προς όλες τις κατευθύνσεις με 350 χμ. (217 μίλια) την ώρα. Σε λιγότερο από 30 λεπτά έφτασε στην Κρήτη, και κατά πολλούς ιστορικούς, αυτό ευθύνεται για την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού.
Σταδιακά, διάφοροι κρατήρες εξερράγησαν στην καλντέρα και σιγά σιγά η λάβα δημιούργησε κώ-νους γύρω από τους κρατήρες, αρχικά κάτω και έπειτα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας δη-μιουργώντας δυο νησιά, αυτά δηλαδή που αποτελούν τώρα "Το Ηφαίστειο", την Παλαιά και τη Νέα Καμένη.
Μεταξύ του 198 π.Χ. και του 1950 μ.Χ. έγιναν 14 εκρήξεις. Συγκεκριμένα για το 1707, ξεκίνησε η δραστηριότητα στο κέντρο της καλντέρας και η εμφάνιση ενός νησιού εκεί που πριν υπήρχε μόνο θάλασσα. Αυτά τα αλυσιδωτά γεγονότα δημιούργησαν διάφορα νησιά που είναι ακόμα και σήμερα εμφανή στην καλντέρα. Τέλος, το 1956 ένας ακόμη σεισμός κατέστρεψε τα πάντα πάνω στο νησί και από τότε το νησί ξαναχτίστηκε.
7. Η ΘΗΡΑΣΙΑ
Η Θηρασία ή Θηρασία αποτελεί ένα νησάκι δίπλα στη Θήρα. Αποτελούσε τη δυτική ακτή του αρ-χαίου νησιού Στρογγύλη αλλά αποκόπηκε το 1500 π.Χ. με τον καταστροφικό σεισμό. Τα εναπο-μείναντα κομμάτια της αρχαίας Στρογγύλης είναι η Θηρασιά, η Νέα Καμένη (το ηφαίστειο), η Παλαιά Καμένη, το Ασπρονήσι, το συγκρότημα των νησιών Χριστιανά και η Σαντορίνη.
Η Θηρασιά μπορεί να έχει μικρότερο μέγεθος από τη Σαντορίνη αλλά έχει τόσο την ίδια μορφο-λογία όσο την ίδια αρχιτεκτονική των σπιτιών και των εκκλησιών. Το έδαφος του νησιού που είναι ένας συνδυασμός μαύρου και καφέ χώματος και ελαφροπετρών, η λίγη βλάστηση, τα ασβεστωμένα σπίτια, η γαλαζοπράσινη θάλασσα δημιουργούν μια ιδανική ατμόσφαιρα στο νησί για χαλάρωση.
Βρίσκεται στα δυτικά της Σαντορίνης και απέχει περίπου ένα μίλι (20 λεπτά) από το Αμμούδι της Οίας. Έχει έκταση 9,246 τ.χλμ. και πληθυσμό 319 κατοίκους. Πρωτεύουσα του νησιού είναι ο Μανωλάς και λιμάνι του η Ρίβα. Υπάρχουν συχνά δρομολόγια από το λιμάνι Αθηνιός ή τον Πειραιά και μικρά βαρκάκια από την προβλήτα στο Αμμούδι. Ψηλά στο νησί βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης.
Το νησί έχει γραφικό τοπίο με τις ψαροταβέρνες και τις ψαρόβαρκες του αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι η μαύρη παραλία, η οποία δεν είναι τυχαίο ότι έχει βραβευτεί με “γαλάζια σημαία” (που δη-λώνει ότι τα νερά είναι καθαρά). Μπορείτε να κινηθείτε στο νησί και να πάτε στη Χώρα είτε με το τοπικό λεωφορείο ή με ταξί, καθώς επίσης και με ορειβασία.
Η πρώτη κατοικήσιμη περιοχή που θα συναντήσετε είναι ο Ποταμός που είναι χτισμένος σε φα-ράγγι, από το οποίο πήρε και το όνομα του. Τα περισσότερα σπίτια είναι σκαμμένα μέσα στο βράχο και οι αυλές τους διακοσμούνται με γεράνια και μπουκαμβίλιες. Στο κέντρο του χωριού υπάρχουν η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και η Παναγιά Γιάτρισσα. Έπειτα θα βρείτε τον Μανωλά που βρίσκεται στην κορυφή της καλντέρας της Θηρασίας. Εκεί υπάρχουν πλακόστρωτα σοκάκια και ο υπέροχος καθεδρικός του Αγίου Κωνσταντίνου. Νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας βρίσκεται η επαρχία Κερά ή Κεραδίνια που έχει πανοραμική θέα από τις Καμένες. Μπορείτε να πάτε στο παλαιό λιμάνι Κόρφος κατεβαίνοντας 270 πλακόστρωτα σκαλοπάτια. Εδώ σταματάνε και τα ιστιοπλοϊκά και οι ψαρόβαρκες που έρχονται από τον Αθηνιό. Στις ταβέρνες μπορείτε να δοκιμάσετε τις παραδοσιακές λιχουδιές όπως η φάβα, το "χλωρό" τυρί, οι ντομάτες, η άγρια κάπαρη και τα άγρια σπαράγγια, τα ξυλάγγουρα και τα στρογγυλά κολοκύθια. Επίσης, το συκαμνόγλυκο, ένα γλυκό του κουταλιού από μαύρα μούρα.
8. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Ένας αρχαιολογικός περίπατος
Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Θήρας βρίσκεται στο Ακρωτήρι. Μπορείτε να πάτε εκεί περ-πατώντας από το μονοπάτι που ξεκινά από το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία ή με αυτοκίνητο, αλλά καλό είναι να ξεκινήσετε κατά τις πρωινές ώρες επειδή αλλιώς θα ζεσταθείτε υπερβολικά με τους βράχους και την έλλειψη σκιάς. Υπάρχουν ακόμα μονοπάτια από την Περίσσα και το Καμάρι, το οποίο όμως ξεκινάει από την Ασκιταριά, στην άκρη του βουνού και δεν βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Στη διαδρομή θα συναντήσετε τη μικρή εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής που έχει και τη φυσική της πηγή. Εάν επιλέξετε το μονοπάτι από την Περίσσα θα δείτε την καταπληκτική εκκλησία της Παναγιάς της Κατεφιανής που είναι κυριολεκτικά χτισμένη μέσα στο βράχο. Συστήνεται να φορέσετε αθλητικά παπούτσια αλλιώς οι ελαφρόπετρες ίσως γδάρουν τα πόδια σας. Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο θα ανταμειφθείτε για τη διαδρομή καθώς η θέα είναι μαγευτική. Ωραίες επιλογές για να περπατήσετε και να κολυμπήσετε κοντά στον Πύργο είναι τα Θερμά Λουτρά ή η Θερμή στο Μεγαλοχώρι, αλλιώς οι συνηθισμένες επιλογές η Περίσσα, ο Περίβολος και η Βλυχάδα.
Βόλτα με άλογο
Η πρώτη επιλογή είναι να πάτε στον Μονόλιθο παίρνοντας μια διαδρομή που διαρκεί δυόμισι ώρες, αλλά αν δεν σας αρέσει ο υπερβολικός κόσμος καλό θα ήταν να ξεκινήσετε νωρίς το πρωί. Αλλιώς ζητήστε να ακολουθήσετε μια συντομότερη διαδρομή, αυτή για την παραλία Έξω Γωνιά που διαρκεί μία ώρα. Μετά επισκεφτείτε την Παναγιά Επισκοπή που αποτελεί το σημαντικότερο Βυζαντινό μνημείο του νησιού. Πηγαίνετε για κολύμπι στο Καμάρι και όταν πέσει λίγο ο ήλιος περιπλανηθείτε στη Μέσα Γωνιά, όπου βρίσκονται τα συντρίμμια από τα εγκαταλελειμμένα σπίτια που άφησαν πίσω οι κάτοικοι το 1956. Αν έχετε και άλλο χρόνο κατηφορήσετε στο Φάρο στο Ακρωτήρι για να δείτε το ηλιοβασίλεμα. Για να το κάνετε αυτό πηγαίνετε στο σταυροδρόμι στον Πύργο που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του νησιού και πάρτε το δρόμο για το Ακρωτήρι, αλλά αντί να στρίψετε αριστερά για το χωριό, προχωρήστε ευθεία και ακολουθώντας τα φώτα του φάρου φτάσατε.
Ο γύρος της Καλντέρας
Μια από τις διαδρομές που αξίζει να ακολουθήσετε στο νησί είναι το μονοπάτι της Καλντέρας από το Ημεροβίγλι προς στην Οία, η οποία διαρκεί περίπου 2 ώρες. Η καλύτερη ώρα είναι είτε νωρίς το πρωί που δεν θα έχει πολύ ζέστη ή αργά το απόγευμα για να απολαύσετε συγχρόνως και το ηλιοβασίλεμα. Αν είστε διατεθειμένοι να καθυστερήσετε λίγο ωραία θα ήταν να κάνατε στάσεις στον Προφήτη Ηλία, στα Καθολικά, στο Φηροστεφάνι και στον Σκάρο. Τα Καθολικά είναι η ω-ραιότερη συνοικία των Φηρών με τα γραφικά παλιά σπίτια στην κορυφή του λόφου, ένα από τα οποία ονομάζεται Μεγάλο Γκύζι, χτίστηκε τον 17ο αιώνα και διατηρήθηκε από την Καθολική Εκ-κλησία. Δίπλα στο Μέγαρο διασώζεται το Δομινικανό μοναστήρι, το οποίο λειτουργούσε και ως ξενώνας των καλλιτεχνών. Πηγαίνοντας προς την Καλντέρα περνάτε την Καθολική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή και την Καθολική Επισκοπική κατοικία, όπου βρίσκεται ο Άγιος Στυ-λιανός (θα την αναγνωρίσετε από τα μπλε και ροζ χρώματα). Προχωρώντας προς το Φηροστεφάνι και ο Ημεροβίγλι μπορείτε να επισκεφτείτε το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου και μετά το κάστρο στο Ημεροβίγλι, τον Σκάρο. Εκεί είχαν εγκατασταθεί οι Βενετοί καθώς ο κωνικός του σχηματισμός τους επέτρεπε να βλέπουν από μακριά τους πειρατές αλλά και τους προστάτευε συγχρόνως. Στην είσοδο του κάστρου υπήρχε στο παρελθόν το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδοσίας, της προστάτιδας των κάστρων. Ωστόσο, ακόμα διασώζεται το εκκλησάκι της Θεοσκέπαστης πίσω από το κάστρο. Βαδίζοντας προς τον κεντρικό δρόμο για την Οία το σκαρφάλωμα ξεκινάει στο μικρό μοναστήρι του Προφήτη Ηλία. Από εκεί μπορείτε να θαυμάσετε την Καλντέρα και της πεδιάδα της Οίας. Στη συνέχεια θα συναντήσετε πολλά μικρά εκκλησάκια, συνδυασμένα με την θέα, όπως και αυτό του Αγίου Αντωνίου που είναι ένα από τα παλαιότερα.
Ατενίζοντας την Καλντέρα από τη θάλασσα
Μια σκηνή που πρέπει να δείτε είναι αυτή της Καλντέρας από τη θάλασσα. Αυτό μπορεί να γίνει με ιστιοπλοϊκό ξεκινώντας από τη μαρίνα της Βλυχάδας και πηγαίνοντας προς το Ακρωτήρι όπου θα δείτε και την Κόκκινη παραλία. Θα χάσετε τα λόγια σας στη θέα της μοναδικής Λευκής παραλίας και μετά στο Μαύρο Βουνό ή αλλιώς Ινδιάνο, λόγω του σχήματος του. Οι δύτες έχουν την ευκαιρία να περιπλανηθούν στις υποθαλάσσιες σπηλιές. Πίσω από τον Φάρο υπάρχει ένα μικρό λιμανάκι που είναι πανέμορφο και ήσυχο. Αν δεν σας αρέσει το μαύρο χρώμα της Καλντέρας, μπορείτε να πάτε στο Ασπρονήσι που έχει λευκά βότσαλα.
Στην είσοδο της Θηρασίας υπάρχει μια σπηλιά με σήραγγες. Ένα από τα καλύτερα σημεία για κο-λύμπι είναι το Μελάνι και τα Μουζακιά, στα οποία όμως μπορείτε να πάτε μόνο με βαρκούλες. Τέλος, η ασβεστωμένη εκκλησία των “Αγίων Εφτά Παίδες” στέκεται στη μέση του πουθενά επι-βλητική και ομορφαίνει το τοπίο.
9. ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
Πεζοπορία από τα Φηρά στην Οία
διάρκεια: 3 ώρες
σημείο εκκίνησης: σταθμός του τελεφερίκ
Ξεκινώντας το περπάτημα από τα Φηρά προς την Οία θα βρεθείτε στα 300 μέτρα ύψος, δίπλα στο χείλος του γκρεμού που κατηφορίζει σταδιακά προς τη θάλασσα.
Ακολουθώντας λοιπόν το καλντερίμι, το στενό δρομάκι δηλαδή, προς τη βορειοδυτική κατεύθυνση, θα περάσετε από την πόλη των Φηρών και το Φηροστεφάνι, όπου βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου το οποίο το 1651 από την οικογένεια Γκύζι και κατοικείται από καλόγριες. Στη συνέχεια, θα συναντήσετε το Ημεροβίγλι που απέχει 2χμ. από τα Φηρά και είναι χτισμένο στο ψη-λότερο σημείο της Καλντέρα οπότε η θέα είναι μαγευτική και τα χρώματα του νησιού και του η-φαιστείου μοναδικά.
Στα αριστερά μπορείτε να διακρίνετε τα ερείπια του οχυρού στον απότομο λόφο στον Σκάρο που θεωρείται το σημαντικότερο Σαντορινιώτικο κάστρο κατά την Φράγκικη κατοχή. Εάν θέλετε να δείτε από κοντά το οχυρό, ακολουθήστε άλλο ένα μονοπάτι με σκάλες, πότε ανηφορικό πότε κα-τηφορικό, και σε 10 λεπτά θα είσαστε εκεί. Η θέα είναι καταπληκτική και εκεί, πίσω από τον Σκάρο υπάρχει και το εκκλησάκι της Θεοσκεπής. Επιστρέφοντας στο αρχικό μονοπάτι, το καλντερίμι, θα συναντήσετε αρκετές γραφικές εκκλησίες. Εάν θέλετε να αγοράσετε νερό ή κάτι άλλο, μπορείτε να φύγετε για λίγο από το μονοπάτι στην Καλντέρα και να ακολουθήσετε τον κεντρικό δρόμο αφού 300μ. αργότερα θα συναντήσετε ένα μικρό κιόσκι. Λίγο παραπέρα θα δείτε την Καλντέρα στα αριστερά σας και στα δεξιά τον κάμπο που φτάνει στο Καμάρι και στη συνέχεια στο Μαύρο Βουνό. Αρχίσετε να κατηφορίζετε το μονοπάτι και πριν μπείτε στην Οία θα περάσετε από ένα εργοστάσιο αφαλάτωσης και μετά από 5 λεπτά θα φτάσετε στον οικισμό. Εκεί κάντε βόλτα στα πλακόστρωτα δρομάκια και θαυμάστε την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των σπιτιών, τις εκκλησίες που είναι λευκά και μπλε βαμμένες. Έπειτα, πηγαίνετε στον Γουλά, το κάστρο της Οίας όπου μπορείτε να δείτε ένα εξαιρετικό ηλιοβασίλεμα, με τον ήλιο να βουτάει μέσα στη θάλασσα.
Πεζοπορία προς το ηφαίστειο
Η μοναδική ομορφιά της Σαντορίνης, αναμφισβήτητα, οφείλεται στις δραστηριότητες του ηφαι-στείου.
Κατεβαίνοντας από τα Φηρά θα βρείτε το χωριό Μέσα Γιαλός και από εκεί επιλέξτε είτε να κάνετε πεζοπορία, είτε να ιππεύσετε γαϊδουράκια ή χρησιμοποιείστε το τελεφερίκ για να κατέβετε στο παλιό λιμάνι. Η κατάβαση με τα πόδια θα σας πάρει περίπου 20 λεπτά. Φτάνοντας στο λιμάνι πάρτε το καραβάκι για τη Νέα Καμένη και ενώ βρίσκεστε εν πλω θαυμάστε τις σκούρες αναδυόμενες τεράστιες πέτρες που είναι λάβα που εξερράγη από τα βάθη της γης. Τα νερά όπως θα δείτε είναι πρασινωπά λόγω του θείου που βρίσκεται στο ηφαίστειο. Ακολουθήστε το μονοπάτι που περνάει δίπλα ακριβώς από τους κρατήρες πατώντας στο μαύρο έδαφος ήταν λάβα που μετατράπηκε σε πέτρες. Εκτός από αυτό το μαύρο χρώμα δεν θα βρείτε τίποτα άλλο παρά κάποια κόκκινα λουλούδια που φυτρώνουν εδώ και θυμίζουν το κόκκινο χρώμα της λάβας. Από την κορυφή του θόλου στη μικρή Καμένη, δηλαδή στο παλαιότερο μέρος της Νέας Καμένης, κάνει εντύπωση η αντίθεση μεταξύ του λευκού χρώματος του Σαντορινιώτικου γκρεμού και του μαύρου τοπίου γύρω σας. Φτάνοντας στην ψηλότερη κορυφή της Νέας Καμένης (127 μέτρα) που είναι ο θόλος του Γεωργίου του Α’ μπορείτε να ατενίσετε την Παλαιά Καμένη και τις Ιαματικές πηγές με το πρασινωπό χρώμα που η θερμοκρασία τους φτάνει τους 30-35 ℃. Στα σημεία όπου αναδύεται καπνός από το ηφαίστειο, η στερεοποιημένη λάβα έχει λευκό και κίτρινο χρώμα, ενώ σε άλλα σημεία η στερεοποιημένη λάβα ποικίλει από ωχρή μέχρι σκούρα, ανάλογα με την εποχή που δημιουργήθηκε καθώς μπορεί να είναι από το 1570 μέχρι το 1950. Ύστερα από περίπου μια ώρα περιήγησης ανάμεσα στους κρατήρες και τη λάβα επιστρέψτε στον κόλπο.
10. ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ
Το Ακρωτήρι, ο αρχαίος οικισμός της Θήρας, βρίσκεται στα νότια του νησιού και συνίσταται να το επισκεφθείτε διότι είναι από τους σημαντικότερους ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους.
Στοιχεία για την κατοίκηση της Θήρας κατά την προϊστορική εποχή άρχισαν να έρχονται στο φως από το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, όταν λόγω της χρησιμοποίησης θηραϊκής γης για τη μόνωση των τοιχωμάτων της διώρυγας του Σουέζ από τον Γάλλο μηχανικό Ferdinard de Lesseps το 1866 αποκαλύφθηκαν προϊστορικές αρχαιότητες. Οι πρώτες ανασκαφές στο Ακρωτήρι έγιναν από τον Γάλλο γεωλόγο και ηφαιστειολόγο Ferdinand André Fouqué. Μικρή ανασκαφική έρευνα επι-χειρήθηκε το 1870 από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή στη θέση Φαβατάς νότια του Ακρωτηρίου. Στην θέση αυτή περνούσε χείμαρρος, ο οποίος έφτανε στο επίπεδο των αρχαιοτήτων και είχε ήδη αρχίσει να αποκαλύπτει κάποιες από αυτές. Οι συστηματικές, πάντως, ανασκαφές ξεκίνησαν το 1967 από τον καθηγητή Σπύρο Μαρινάτο, με τις υποδείξεις του ντόπιου Νίκου Πελέκη και στο ίδιο σημείο που έκαναν τις ανασκαφές τους οι Γάλλοι. Ο Σπύρος Μαρινάτος ξεκίνησε τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι στην προσπάθεια του να επαληθεύσει μια παλιά δική του θεωρία, που είχε δημοσιεύσει ως Έφορος Αρχαιοτήτων Κρήτης το 1939, ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας προκάλεσε την κατάρρευση του πολιτισμού της Μινωικής Κρήτης και μετά τον θάνατο του καθηγητή Μαρινάτου το 1974, η ανασκαφή συνεχίζεται κάτω από την διεύθυνση του καθηγητή Χρήστου Ντούμα.
Από τα ευρήματα των ανασκαφών είναι πλέον γνωστό ότι η περιοχή του Ακρωτηρίου κατοικήθηκε κατά την Ύστερη Νεολιθική περίοδο (γύρω στο 4500π.Χ.) και κατά τον 18ο αιώνα π.Χ. είχε εξελιχθεί σε πόλη. Στις αρχές του 17ου αιώνα π.Χ. ισοπεδώθηκε από σεισμό, αλλά ξανακτίστηκε επάνω στα ερείπια και άκμασε κατά την Υστεροκυκλαδική Ι περίοδο, μέχρι τον ενταφιασμό της από την Μινωική έκρηξη.
Η θέση ήταν ιδανική για ασφαλές αγκυροβόλιο, καθότι ήταν προστατευμένη από τους βόρειους ανέμους, ενώ ταυτόχρονα η μορφολογία του εδάφους ευνοούσε την ανάπτυξη γεωργικών δραστη-ριοτήτων. Πιθανολογείται ότι ήταν η πρωτεύουσα του νησιού. Η έκταση της προϊστορικής πόλης υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 200 στρέμματα και είχε γύρω στους 30.000 κατοίκους.
Η δόμηση ήταν πυκνή και διέθετε πολυώροφα κτίρια με πλούσιες τοιχογραφίες, οργανωμένες α-ποθήκες, βιοτεχνικούς χώρους, άριστη πολεοδομική οργάνωση με δρόμους, πλατείες και είχε ένα πλήρως αναπτυγμένο αποχετευτικό σύστημα, το οποίο περνούσε κάτω από το λιθόστρωτο και συνδεόταν απευθείας με τα σπίτια. Τα οικοδομικά υλικά ήταν πέτρες, άργιλος, τούβλα λάσπης. Το μεγάλο πλήθος από τοιχογραφίες, με τις οποίες ήταν διακοσμημένοι πολλοί από τους χώρους των κτιρίων, κατά κανόνα των άνω ορόφων, υποδηλώνουν μια εξελιγμένη και εκλεπτυσμένη αστική κοινωνία, η οποία ντυνόταν με πολυτέλεια, κομψότητα, και εντυπωσιακή πολυχρωμία.
Το γεγονός ότι στον οικισμό δεν βρέθηκαν καθόλου ανθρώπινοι σκελετοί μαρτυρά ότι μια σειρά από προειδοποιητικούς σεισμούς εξανάγκασε τους κατοίκους να τον εγκαταλείψουν έγκαιρα. Πά-ντως πριν ταφεί ο οικισμός από την τέφρα της ηφαιστειακής έκρηξης, είχε χτυπηθεί από μεγάλο σεισμό. Κάποιοι κάτοικοι επέστρεψαν αργότερα στον οικισμό για να απεγκλωβίσουν όσους δεν είχαν προλάβει να φύγουν και να συλλέξουν πολύτιμα και προσωπικά αντικείμενα. Άλλα πρόδρομα της ηφαιστειακής εκρήξεως φαινόμενα, όμως, ανάγκασαν τους κατοίκους να ξαναεγκαταλείψουν την πόλη, όπως αποδεικνύει το γεγονός ότι οι εργασίες διάνοιξης των δρόμων δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, ενώ ένας μεγάλος αριθμός από αγγεία βρέθηκαν πάνω σε σωρούς μπάζων, όπου, προφανώς, είχαν τοποθετηθεί αρχικά για να μεταφερθούν σε πιο ασφαλείς θέσεις. Ο χρόνος, πάντως, μεταξύ του μεγάλου σεισμού και της ηφαιστειακής έκρηξης δεν πρέπει να υπερέβαινε τις λίγες δεκάδες μέρες, ενώ η χρονική διάρκεια από τις πρώτες εκρήξεις μέχρι την δημιουργία της καλδέρας υπολογίζεται σε δύο με τρία εικοσιτετράωρα.
Η πρώτη κλασική χρονολόγηση της Μινωικής έκρηξης βασίστηκε σε συγκριτικές μελέτες της τε-χνικής των αγγείων και σε Αιγυπτιακές πηγές και είχε εκτιμηθεί ότι η έκρηξη του ηφαιστείου που κατέστρεψε την πόλη είχε συμβεί το 1500 π.Χ.. Η πλέον πρόσφατη χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα ενός κλαδιού ελιάς που θάφτηκε από την τέφρα της έκρηξης τοποθετεί την ημερομηνία της έκρηξης μεταξύ 1627 και 1600 π.Χ. . Η νέα χρονολόγηση αποδεικνύει την μη σύνδεση της έκρηξης με την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού αλλά, ωστόσο, οι εκτιμήσεις, δείχνουν ότι η έκρηξη αυτή αποτέλεσε την μεγαλύτερη έκρηξη ηφαιστείου στον κόσμο τα τελευταία 10.000 χρόνια.
Σε σχέση με την εποχή του χρόνου που έγινε η έκρηξη, πιθανολογείται ότι ήταν άνοιξη, καθώς έχουν ανακαλυφθεί στο στρώμα των υλικών της έκρηξης κόκκοι γύρης από ελιές και κωνοφόρα δέντρα.
Το 2012 ο αρχαιολογικός χώρος ξανάνοιξε μετά την αντικατάσταση της στέγης. Ο χώρος έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να μην γίνεται καθόλου κατανάλωση ενέργειας, καθώς τη μέρα επιτρέπει την είσοδο στο φυσικό φως του ήλιου ενώ το βράδυ ειδικά ανοίγματα επιτρέπουν την κίνηση του αέρα. Επιπλέον, έχουν σχεδιαστεί ειδικές διαδρομές για τους επισκέπτες και μια διαδρομή για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Στον χώρο, που είναι 100 στρέμματα, υπάρχουν σημεία ελέγχου, ένα ιατρικό κέντρο, γραφεία ξεναγών, μια καντίνα, τουαλέτες, σύστημα βιολογικού καθαρισμού, ένας χώρος ειδικά διαμορφωμένος για παρουσιάσεις, ένα μεγάλο κοντέινερ που μαζεύει το νερό της βροχής κ.ά. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός έγινε από το γραφείο “Σύνθεση & Έρευνα”, που συντονίζεται από τον αρχιτέκτονα Νίκο Φιντικάκη και έχει κερδίσει βραβείο στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό Solar House 1996.
Επίσημη μονάδα 21ης εφορείας προϊστορικών & κλασικών αρχαιοτήτων
Θήρα: Τηλ.: 22860 23217
Γραφείο στην Αθήνα: Επαμεινώνδα 10, Αθήνα
Τηλ.: 210 3310966, 210 3310280
www.yppo.gr, www.culture.gr, e-mail: kaepka@culture.gr
Πληροφορίες αρχαιολογικού χώρου
Ώρες υποδοχής: 08:00-15:00 (Δευτέρα κλειστά)
Εισιτήριο εισόδου: 5 € , μειωμένο 3 €
Τα ευρήματα από τις ανασκαφές του Ακρωτηρίου εκτίθενται στο Μουσείο Προϊστορικής Θήρας
11.ΜΟΥΣΕΙΑ
13. ΠΑΡΑΛΙΕΣ
15. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗ
16. ΣΠΑ
17. ΣΥΝΕΔΡΙΑ
18. ΤΑ ΦΗΡΑ
20. ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΑ
21. ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΙΩΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
22. ΠΕΡΙ ΚΑΦΕ
23. ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
24. ΨΩΝΙΑ
25. ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ
26. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ
27. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΚΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
28. ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ & ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΑ
30. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
31. ΧΩΡΙΑ