ΧΩΡΙΑ

 

Φηρά:

Η πρωτεύουσα της Σαντορίνης, αναμβισβήτητα ένας από τους πιο όμορφους οικισμούς της Ελλάδας - μαζί με την Οία. Τα Φηρά είναι χτισμένα σε μια πολύ εντυπωσιακή τοποθεσία πάνω στους απότομους βράχους στο φρύδι της καλντέρας, σε ύψος 260μ. Επίνειό της Χώρας είναι ο όρμος Φηρών, απ΄όπου ανεβαίνει κανείς στη Χώρα παίρνοντας το τελεφερίκ, το γαϊδουράκι ή με τα πόδια για τους πιο τολμηρούς! Η θέα στο πέλαγος αιχμαλωτίζει τόσο το βλέμμα, που αν διαλέξετε τον τελευταίο τρόπο για ν’ ανεβείτε μεγάλη προσοχή και τα μάτια μπροστά – ο γκρεμός είναι απότομος και αφύλακτος.

Τα Φηρά ιδρύθηκαν στα τέλη του 18ου αι. και έχουν οικοδομηθεί με τη παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Τα σπίτια μικρά, κατάλευκα, με θόλους, καμάρες, πολλά παραθυράκια στη πλευρά που βλέπει στη θάλασσα, ξεπροβάλλουν μέσα στους στενούς δρόμους. Στις πάνω γειτονιές, στο φρύδι του γκρεμού, οι ταράτσες γίνονται μπαλκόνια στα διπλανά σπίτια. Παρ’ όλες τις γραφικές γειτονιές, τα κάτασπρα σπίτια και τις εκκλησιές με τους γαλάζιους τρούλους, μια βόλτα στα πολυ-σύχναστα σοκάκια της πόλης, όπου εμπορικά καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια κυριαρχούν, θα σας κάνει να συνειδητοποιήσετε ότι βρίσκεστε σ’ ένα από τα πλέον κοσμικά ελληνικά νησιά.

 

 

Οία:

Η Οία βρίσκεται 11χλμ. από τα Φηρά. Η Οία είναι το πρώτο χωριό που θ’ αντικρίσεις από το πλοίο καθώς μπαίνεις στη καλντέρα και σηκώσεις τα μάτια ψηλά. Το θέαμα της απλωμένης στο βράχο Οίας πάνω από τον όρμο Αρμένη και το γραφικότατο λιμανάκι Αμμούδι καλωσορίζει τον ταξιδιώτη και τον βάζει στο κλίμα της Σαντορίνης. Τα χρώματα των βράχων μοιάζουν να έχουν κυλήσει ανάποδα και να έχουν ανηφορίσει από το σκούρο του βυθού στις λευκές επιφάνειες των κτισμάτων, έχοντας διανύσει χιλιάδες χρόνια τώρα μια πορεία που έχει αποτυπωθεί στο βράχο με μια ποικιλία σχημάτων και χρωμάτων.

Το σημερινό της όνομα η Οία το πήρε μόλις τη δεκαετία του ’30 από τους Βενετούς κατακτητές, αφού νωρίτερα η ονομασία του οικισμού ήταν Πάνω Μεριά ή Κάστρο Αγίου Νικολάου. Τότε σ’ ολόκληρη τη Σαντορίνη έχτιζαν τα λεγόμενα καστέλια – πέτρινους περίβολους με μικρά ανοίγματα-παρατηρητήρια στο ψηλότερο σημείο του τείχους, μέσα στο οποίο κλεινόταν το μεγαλύτερο μέρος του οικισμού για να προστατευτεί από τις επιδρομές των πειρατών. Για ν’ αποφύγουν οι κάτοικοι τις αιφνιδιαστικές αποβάσεις έχτιζαν πύργους-παρατηρητήρια – Βίγλες ή Γουλάδες, από το τούρκικο Κουλές που σημαίνει πύργος - στα ψηλότερα σημεία του οχυρού απ’ όπου οι βιγλάτορες (σκοποί) μπορούσαν να βλέπουν το πέλαγος και να ειδοποιούν σε περίπτωση κινδύνου με πυροβολισμούς τη μέρα ή με φωτιές κατά τη διάρκεια της νύχτας.

 

 

 

Ημεροβίγλι:

Το Ημεροβίγλι βρίσκεται 3χλμ. από τα Φηρά στο φρύδι της καλντέρας, με θέα τον ιδιόμορφο και απόκρημνο κόκκινο βράχο του Σκάρου, που υπήρξε άλλοτε βενετσιάνικο καστέλι – οχυρωμένος οικισμός. Το Ημεροβίγλι με τα κατάλευκα σπίτια, τα εκτυφλωτικά και νοικοκυρεμένα με πολύ-χρωμα λουλούδια στις αυλές και τα αρμονικά σε σχέση με το περιβάλλον ξενοδοχεία κατά μήκος και πλάτος του γκρεμού, ξεκουράζουν το μάτι και προσφέρουν ένα αξεπέραστο θέαμα. Το λιθό-στρωτο που πηγαίνει για τον οικισμό Φηροστεφάνι και την πρωτεύουσα Φηρά είναι πλαισιωμένο με ξερολιθιές ενώ, λίγο πιο πέρα, γαϊδουράκια βόσκουν μέσα σε ξανθά χωράφια.

Ο οικισμός δημιουργήθηκε στα μέσα του 16ου αιώνα και το όνομά του δόθηκε από τους τότε πει-ρατές – κατακτητές του νησιού (Ημεροβίγλι: παρατηρητήριο κατά τη διάρκεια της μέρας). Όταν ο ηγέτης των Βενετών, Μάρκος Σανούδο, κατέκτησε τη Σαντορίνη το 1207, ύψωσε τη σημαία τους πάνω στο κάστρο του Σκάρου κατά πάσα πιθανότητα εκείνη την εποχή το νησί μετονομάστηκε επίσημα από Θήρα σε Σάντα Ειρήνη - Σαντορίνη.

Το καστέλι του Σκάρου φύλαγε τη δυτική είσοδο του νησιού και δεν κατακτήθηκε ούτε μία φορά κατά τη διάρκεια των 600 ετών ζωής του. Το κάστρο που δεσπόζει πάνω στο βράχο του Σκάρου έχει μακρά ιστορία και αξίζει μια επίσκεψη, φυσικά με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι που ενώνει το βράχο με το Ημεροβίγλι (περίπου 20 λεπτά περπάτημα). Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το μικρό ξωκλήσι που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του Σκάρου, ορατό από το καράβι κατά την είσοδο στην καλντέρα.

 

 

Μεγαλοχώρι:

Το Μεγαλοχώρι βρίσκεται 9χλμ. από Φηρά. Ένα από γραφικότερα χωριά του νησιού. Το Μεγαλο-χώρι υφίσταται από τον 17ο αιώνα. Μια ολοζώντανη παραδοσιακή κοινότητα χειμώνα-καλοκαίρι, που διατηρεί την αρχιτεκτονική των σπιτιών με τις αναρίθμητες κάναβες, τα αρχοντικά μέγαρα και τις πολυάριθμες κατάλευκες εκκλησίες.

Λιγότερο από 60 χρόνια πριν, το χωριό ανήκε σε μια από τις πιο ισχυρές οικογένειες του νησιού που παρήγαγε πρώτη το γλυκό κρασί βινσάντο και το εξήγαγε σε όλον τον κόσμο.

Σήμερα το Μεγαλοχώρι αποτελείται από 150 και πλέον μόνιμους κατοίκους, συμβάλλοντας με τα ήθη και τα έθιμά τους στο τοπικό χρώμα και τη γοητεία του νησιού. Τρία από τα μεγαλύτερα οι-νοποιεία της Σαντορίνης βρίσκονται εδώ, καθώς και 2-3 από τις πιο παραδοσιακές ταβέρνες με εξαιρετικό φαγητό. Η απόσταση από τη κοντινότερη παραλία (Περίβολος, Άη Γιώργης) είναι μόλις 5 λεπτά.

 

 

Πύργος:

Ο Πύργος αποτελεί μεσαιωνικό στολίδι και δεσπόζει πάνω σε ένα λόφο που εποπτεύει τη Σαντο-ρίνη από τη μια άκρη ως την άλλη, από το Ακρωτήρι ως την Οία. Είναι ένα καστέλι που διατηρεί ακόμα τα χαρακτηριστικά της Βενετικής αυτοκρατορίας, σπαρμένο με εκκλησιές και χαλάσματα, αποπνέοντας μια έντονη αίσθηση δύναμης και ευημερίας. Τρεις μεγάλοι γαλάζιοι τρούλοι κοσμούν το χωριό, όπου αρχοντικά και χωριατόσπιτα βρίσκονται σε αρμονική συνύπαρξη. Οι μόνιμοι κάτοικοι με τα λιτά, χαρούμενα σπίτια τους είναι ζωντανοί μάρτυρες ενός ήσυχου και ανθρώπινου τρόπου ζωής που έχει επιζήσει στο πέρασμα του χρόνου.

Άραγε οι Σαντορινιοί έχτισαν τόσες εκκλησίες για να εξευμενίσουν το θυμωμένο ηφαίστειο; Από τον Πύργο θα έχετε τη καλύτερη πανοραμική θέα του νησιού!

 

 

Εμπορειό:

Το Εμπορειό, άλλη μια μεσόγεια καστροπολιτεία, έχει πολλά κοινά στοιχεία με τον Πύργο, έτσι που τα δυο χωριά συγχέονται παράξενα. Χτίστηκαν και τα δυο στην ενδοχώρα τον καιρό της Ενε-τοκρατίας, από το φόβο των πειρατών, όπως του τρομερού Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα που ρήμαξε τη Σαντορίνη το 1537.

Ο οικισμός του Εμπορειού είναι συμπαγής, πυκνοχτισμένος και ταμπουρωμένος, με στενοσόκακα, καμαροσκέπαστα μονοπάτια, μυστικά περάσματα, αδιέξοδα και υπόγεια. Τα παντζούρια του κά-στρου σου αφήνουν κι εδώ την ίδια γεύση εγκατάλειψης, καθώς περνάς έξω από σφαλιστές πόρτες, μικροσκοπικές ταράτσες και αυλές με λουλούδια. Στη μέση όλων αυτών ένα όμορφα διακο-σμημένο, πανύψηλο καμπαναριό, μια τρίχρωμη συμφωνία από γαλάζιο, ώχρα και λευκό.

Ένας παλιός κάτοικος μου διηγείται πως ήταν η ζωή εδώ κάποτε: οι δεσμοί αγάπης που ένωναν τις δεκαμελείς, πολλές φορές, οικογένειες ήταν τόσο ισχυροί που κανένας δεν βαρυγκομούσε όταν όλοι μαζί στοιβάζονταν κάθε βράδυ για να κοιμηθούν μέσα στα στενόχωρα δωμάτια, μετά από μια ολόκληρη μέρα στους κάμπους. Λίγο πιο κάτω, σ’ ένα πέτρινο αλώνι, δυο χωρικοί ξεδιαλέγουν το στάρι. Κι εδώ το παρελθόν ξαναζωντανεύει σ’ έναν τόπο όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει.

 

 

Βουρβούλος:

Το χωριό Βουρβούλος βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα Βόρεια από τα Φηρά και στην ίδια απόσταση Α-νατολικά από το Ημεροβίγλι, ακριβώς στο κέντρο του βορινού τμήματος του νησιού. Αν και είναι λίγο απομακρυσμένο από τη θάλασσα το χωριό έχει εξαιρετική θέα στο Αιγαίο. Ο Βουρβούλος είναι ένα ήσυχο χωριό με παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Στις ταβέρνες του χωριού προσφέρεται καλό φαγητό με τοπικές νοστιμιές και διαθέτει μίνι μάρκετ, καφενεία και μπαρ με πισίνα. Επειδή βρίσκονται πολύ κοντά, λίγα λεπτά με το αυτοκίνητο, ο Βουρβούλος αποτελεί ιδανικό συνδυασμό ησυχίας και χαλάρωσης με την έντονη και θορυβώδη διασκέδαση στα Φηρά. Είναι επίσης βάση για εξορμήσεις στις βόρειες παραλίες του νησιού που είναι λιγότερο θορυβώδεις, με λιγότερο κόσμο, απομονωμένες και πάντοτε ειδυλλιακές.

 

 

Φοινικιά:

Η Φοινικιά βρίσκεται 10 χιλιόμετρα ΒΔ από τα Φηρά στον δημόσιο δρόμο προς την Οία και λιγό-τερο από ένα χιλιόμετρο από αυτήν. Είναι ένα μικρό μεσόγειο χωριό με 50 μόνιμους κατοίκους. Η είσοδός του είναι αρκετά εντυπωσιακή καθώς ο επισκέπτης αντικρύζει ένα ψηλό τοίχο από σκούρα ηφαιστειακή πέτρα.

Αξιοπρόσεκτες είναι οι δύο εκκλησίες του χωριού, η Αγία Ματρόνα και οι Επτά Παίδες που είναι σκαμμένες μέσα στο βράχο.

 

 

Καρτεράδος:

Μικρό μεσόγειο χωριό μόλις 2 χιλιόμετρα Νότια από τα Φηρά ο Καρτεράδος βρίσκεται στο δημό-σιο δρόμο προς την Μεσσαριά. Το χωριό έχει ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική και περιβάλλεται από ένα ήρεμο τοπίο με αμπέλια. Ενδιαφέρον αξιοθέατο είναι η εκκλησία της Ανάληψης. Ο Καρτεράδος διαθέτει αρκετά καταλύματα με δυνατότητες για σπορ και έχει αρκετές ταβέρνες με τοπικές νοστιμιές καθώς επίσης και καφενεία και μπαρ. Μη παραλείψετε να ψωνίσετε από τον παλιό πα-ραδοσιακό φούρνο του χωριού κουλουράκια και βουτήματα και να απολαύσετε την εμπειρία να ψωνίσετε σε ένα παλιό μαγαζί, που είναι ταυτόχρονα ένα από τα αξιοθέατα του χωριού. Η πρό-σβαση γίνεται εύκολα με λεωφορεία, ταξί, ιδιωτικά ή νοικιαζόμενα αυτοκίνητα, αλλά και περπα-τώντας από τα Φηρά.

 

 

Μεσσαριά:

Σε απόσταση μόλις 4 χιλιόμετρα από τα Φηρά, στα Νοτιοανατολικά, σχεδόν στο κέντρο του νησιού βρίσκεται η Μεσσαριά, μεσόγειο χωριό με 1075 κατοίκους. Εδώ χτυπάει η καρδιά του Σαντορινιού κρασιού. Περιτριγυρισμένη από περιβόλια και αμπελώνες, με κατάλευκα σπίτια και στενά καλντερίμια είναι ίσως το πιο όμορφο χωριό του νησιού, κατάλληλο για διαμονή όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά ολόκληρο τον χρόνο.

Μερικά παλιά νεοκλασικά αρχοντικά στέκουν δίπλα - δίπλα με τα χαμηλά κυκλαδίτικα, σε ένα ενδιαφέρον μείγμα αρχιτεκτονικών ρυθμών. Το πιο εντυπωσιακό το «Αρχοντικό Αργυρού». Χτί-στηκε το 1888 από τον πλούσιο οινοπαραγωγό Γεώργιο Αργυρό. Υπέστη σοβαρές ζημιές στους σεισμούς του 1956, πρόσφατα όμως αναστηλώθηκε υποδειγματικά από τον εγγονό του και λει-τουργεί ως ξενώνας - μουσείο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν μερικές από τις εκκλησίες της Μεσαριάς, όπως η Μητρόπολη, ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και η Αγία Ειρήνη, προστάτιδα του νησιού. Οι δύο τελευταίες χρονολογούνται από τα τέλη του 17ου αιώνα. Τα τελευταία χρόνια το χωριό αναπτύσσεται τουριστικά με γοργούς ρυθμούς και διαθέτει καταλύματα για τους επισκέπτες, καλό φαγητό, ποτό και διασκέδαση. Προσοχή όμως! Το γλυκό κρασί και το πνεύμα του χωριού μπορούν να σας μεθύσουν ευκολότερα απ' όσο νομίζετε!

 

 

Βόθωνας:

6 χιλιόμετρα ΝΑ από τα Φηρά βρίσκεται ο Βόθωνας, ένα μικρό γραφικό χωριό χτισμένο σε μια κοιλάδα με μικρά όμορφα σπιτάκια και λιγοστούς μόνιμους κατοίκους. Αξιοθέατα έχει τις δύο σκαμμένες στο βράχο εκκλησίες, την Παναγιά της Σεργείνας και την Παναγιά της Τρύπας. Επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στην κύρια οδό ο Βόθωνας έχει εύκολη πρόσβαση με λεωφορείο, νοικια-σμένο ή ιδιωτικό αυτοκίνητο και με τα πόδια από την κοντινή Μεσσαριά.

 

 

Μονόλιθος:

Ο Μονόλιθος είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό με 405 μόνιμους κατοίκους 9 χιλιόμετρα Ανα-τολικά από τα Φηρά και πολύ κοντά στο αεροδρόμιο του νησιού. Είναι ένα τυπικό κυκλαδίτικο χωριό με στενά δρομάκια και κάτασπρα σπίτια, λιγότερο θορυβώδες από το Καμάρι ή την Περίσσα. Έχει αμμώδη παραλία με ρηχά νερά, ιδανική για οικογένειες με μικρά παιδιά. Στις 24 Ιουλίου γιορτάζεται το πανηγύρι του Άη Γιάννη. Διαθέτει αρκετά δωμάτια σε κάποια ξενοδοχεία και ενοι-κιαζόμενα δωμάτια και προσφέρει καλό φαγητό σε ταβέρνες και αναψυκτικά και ποτά σε καφενεία και μπαρ.

 

 

Επισκοπή Γωνιά-Μέσα Γωνιά:

Μεσόγειο χωριό σε απόσταση 8 χιλιομέτρων ΝΑ των Φηρών, πάνω στο δρόμο προς το Καμάρι. Το χωριό υπέστη εκτεταμένες καταστροφές κατά τους σεισμούς του 1956 και σχεδόν εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους τους, πολλοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στο Καμάρι. Είναι ένα όμορφο παραδοσιακό χωριό, περιτριγυρισμένο από αμπέλια. Η Μέσα Γωνιά είναι ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής κρασιού του νησιού. Το σπουδαιότερο αξιοθέατο είναι ο ναός της Παναγίας Επισκοπής. Χτισμένη γύρω στα 1100 μ.Χ. είναι από τις παλιότερες και πιο σημαντικές του νησιού. Οι Ενετοί την μετέτρεψαν σε καθολική εκκλησία. Ξανάγινε ορθόδοξη όταν το νησί καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Το εσωτερικό της εκκλησίας έχει όμορφη γλυπτή διακόσμηση και παλιές εικόνες, κάποιες του 11ου -12ου αιώνα. Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, που γιορτάζεται με μεγάλο πανηγύρι στις 15 Αυγούστου, με παραδοσιακούς οργανοπαίχτες, φαγητό και κρασί. Αξίζει να επισκεφθείτε την Κάναβα Ρούσου, μια οικογενειακή εταιρεία παραγωγής κρασιού που ιδρύθηκε το 1836. Βρίσκεται στην είσοδο του χωριού. Μπορείτε να περιηγηθείτε στο χώρο, να δοκιμάσετε και να αγοράσετε τα κρασιά της εταιρείας. Στη Μέσα Γωνιά δεν υπάρχουν καταλύματα. Φαγητό θα βρείτε στις λίγες ταβερνούλες του χωριού.

 

 

Έξω Γωνιά:

Η Έξω Γωνιά είναι ένα μικρό παραδοσιακό χωριό 12 χιλιόμετρα ΝΑ από τα Φηρά με λίγους μό-νιμους κατοίκους. Το χωριό έχει διατηρήσει τον τρόπο ζωής του παρελθόντος, είναι ήσυχο και α-νέγγιχτο από τα πλήθη των τουριστών. Στενά δρομάκια, όμορφα σπίτια, ένα πεδινό τοπίο με κατα-πληκτική θέα και οι ντόπιοι κάθονται στις αυλές, διασκεδάζουν όλοι παρέα και χαιρετούν τους περαστικούς. Ένα παλιό εργοστάσιο τοματοπελτέ έχει μετατραπεί σε σύγχρονο πολιτιστικό κέντρο. Εδώ μπορεί να δει κάποιος ενδιαφέρουσες εκθέσεις και εκδηλώσεις. Δεν διαθέτει ξενοδοχεία ή δωμάτια, αλλά στις λιγοστές ταβέρνες και στα καφενεία του χωριού μπορεί κανείς να βρει καλό φαγητό και ντόπιους μεζέδες. Στο χωριό φτάνει κανείς με ιδιωτικά ή νοικιασμένα αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες. Μπορεί επίσης κανείς να περπατήσει από το Πύργο ή τη Μέσα Γωνιά (περίπου 3 χιλιόμετρα και από τα δύο αυτά χωριά).

 

 

Καμάρι:

Το Καμάρι είναι ένα από τα πιο οργανωμένα θέρετρα στη Σαντορίνη και βρίσκεται 10 χιλιόμετρα ΝΑ από τα Φηρά. Είναι καινούριο χωριό, ξανακτισμένο μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1956 και έχει εξελιχθεί σε ένα καλοκαιρινό τουριστικό θέρετρο με 1350 μόνιμους κατοίκους. Εκτός από την παραλία, αξίζει κανείς να δει τα ερείπια αρχαίων κτιρίων στη παραλία. Στις 24 Σεπτεμβρίου οργανώνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμή της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας όπου η μουσική και ο χορός κρατούν μέχρι αργά το πρωί και προσφέρεται άφθονο φαγητό και κρασί στους επισκέπτες. Ένα παλιό εργοστάσιο κρασιού που ιδρύθηκε το 1880, το "Volcan", έχει μετατραπεί σε μουσείο παραγωγής οίνου. Παρουσιάζεται η διαδικασία της παραγωγής του κρασιού και εκτίθενται διάφορα εργαλεία, σκεύη και μηχανήματα, όπως και παραδοσιακά χειροτεχνήματα που έχουν σχέση με το κρασί. Τον Αύγουστο οργανώνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις, το «Καμαριανό Πανηγύρι». Ανάμεσα στις υπόλοιπες εκδηλώσεις ξεχωρίζει και το Φεστιβάλ Τζαζ. Οι ανάγκες διαμονής των επισκεπτών καλύπτονται με κάθε είδους παροχή. Από πολυτελή ξενοδοχεία μέχρι ένα κάμπινγκ. Επειδή το Καμάρι είναι από τις πιο ελκυστικούς προορισμούς της Σαντορίνης υπάρχει κάποιο πρόβλημα διαμονής τον Αύγουστο. Υπάρχουν πολλές ταβέρνες, εστιατόρια και σνακ μπαρ που προσφέρουν καλό φαγητό και γεύσεις για όλα τα γούστα. Τα μπαρ, οι ντισκοτέκ και οι καφετέριες εγγυημένα γεμίζουν τις νύκτες των επισκεπτών με έντονη διασκέδαση και ένας υπαίθριος κινηματογράφος ο μοναδικός στο νησί, ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς τουρίστες. Υπάρχουν πολλά καταστήματα για δώρα και αναμνηστικά, άλλα και για κάθε άλλη ανάγκη. Υπάρχει και κέντρο Υγείας για τη κάλυψη των ιατρικών αναγκών των επισκεπτών.

 

 

Περίσσα:

Η Περίσσα είναι το πιο ξακουστό καλοκαιρινό θέρετρο στη Σαντορίνη. Βρίσκεται στο νοτιοανα-τολικό άκρο του νησιού σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από τα Φηρά και έχει 470 μόνιμους κατοί-κους. Λόγω της ραγδαίας τουριστικής ανάπτυξης η Περίσσα έχει σχεδόν ενωθεί με το διπλανό χωριό Εμπορειό.

Αξίζει να δει κανείς τη βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Ειρήνης που είναι η προστάτιδα του νησιού και από την οποία πήρε το όνομά της η Σαντορίνη (Santa Irene) επειδή η Αγία Ειρήνη πέθανε στη Σαντορίνη κατά τη διάρκεια της εξορίας της. Άλλη αξιόλογη εκκλησία είναι η Παναγιά η Κατεφιανή που είναι σκαμμένη στο βράχο και έχει υπέροχη θέα προς τη θάλασσα. Επίσης το Μοναστήρι του Τίμιου Σταυρού που είναι κτισμένο στην παραλία έχει μια εντυπωσιακή εκκλησία του 19ου αιώνα. Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για την αρχαιολογία πρέπει να επισκεφτεί την αρχαία Θήρα στο Μέσα Βουνό, σε ένα ύψωμα 300 μέτρων. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ένα τμήμα της δωρικής πόλης: ιερά, ένα δωρικό τέμπλο του θεού Διονύσου, την αγορά, το θέατρο και το γυμνάσιο. Όλα χρονολογούνται μεταξύ του 4ου και του πρώτου αιώνα π.Χ. Στην αρχαία Θήρα μπορεί κάποιος να μεταβεί από την Περίσσα μόνο με τα πόδια (Δρόμος περίπου μιας ώρας).

Το χωριό γιορτάζει με πανηγύρια τον Άη Γιάννη στις 29 Αυγούστου, την Παναγιά την Κατεφιανή στις 8 Σεπτεμβρίου και την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου. Για διαμονή η Πε-ρίσσα διαθέτει από πολυτελή ξενοδοχεία μέχρι κάμπινγκ. Πολλές ταβέρνες, εστιατόρια και καφε-νεία προσφέρουν φαγητό, μεζέδες και ποτά κάθε είδους και ικανοποιούν όλα τα γούστα και τις γαστρονομικές επιθυμίες. Επίσης πολλές ντισκοτέκ, άφθονα μπαρ και κλαμπ υπόσχονται και προ-σφέρουν στον επισκέπτη αξέχαστη και έντονη νυκτερινή ζωή.

 

 

Αθηνιός:

Ο Αθηνιός είναι το καινούριο λιμάνι της Σαντορίνης, 12 χιλιόμετρα Νότια από τα Φηρά, σχεδόν στα μισά της καλντέρας. Διαθέτει κάποια καφενεία για αναψυκτικά και ένα-δύο μίνι μάρκετ για τα ψώνια των επιβατών που αποβιβάζονται από τα καράβια της γραμμής, αλλά δεν είναι οργανωμένος οικισμός. Ο Αθηνιός συνδέεται με τα Φηρά, όπως και με όλα τα υπόλοιπα χωριά του νησιού με λεωφορεία που συγχρονίζουν τα δρομολόγιά τους με την άφιξη ή την αναχώρηση των πλοίων.

 

 

Ακρωτήρι:

15 χιλιόμετρα από τα Φηρά, στο Νοτιοδυτικό άκρο του νησιού, αυτό το μικρό χωριό των 450 κα-τοίκων έγινε διάσημο χάρη στο σημαντικότατο Μινωικό οικισμό που αποκαλύφθηκε από τις ανα-σκαφές που ξεκίνησε το 1967 ο καθηγητής Σπ. Μαρινάτος και συνεχίζει μέχρι σήμερα ο καθηγητής Χρ. Ντούμας. Θαμμένη κάτω από τόνους ηφαιστειακής στάχτης, αυτή η προϊστορική θέση έμεινε σχεδόν ανέπαφη και οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν ένα οικισμό που έσφυζε από ζωή και δρα-στηριότητα από την 3η χιλιετία π.Χ. Η πιο σημαντική ανακάλυψη ήταν αυτή της Μινωικής περιόδου της πόλης, που εξαφανίστηκε κάτω από το ηφαιστειακό υλικό της μεγάλης έκρηξης του 1500 π.Χ. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως μια πλήρως οργανωμένη πόλη με αποχετευτικό σύστημα, διώροφα σπίτια, εκπληκτικής ομορφιάς τοιχογραφίες στους τοίχους, κεραμική και πολύτιμα αντικείμενα μαζί με καμένα υπολείμματα καρπών. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι επισκέψιμος, τα περισσότερα όμως ευρήματα, κυρίως οι τοιχογραφίες έχουν μεταφερθεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα και στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο στα Φηρά. Εκτός από τον προϊστορικό οικισμό που χρειάζεται και αξίζει περισσότερες από μια επισκέψεις, ενδιαφέρον παρουσιάζει το Ενετικό κάστρο και οι εκκλησίες της Αγίας Τριάδας και της Υπαπαντής. Ένας ασφαλτωμένος δρόμος 3 χιλιομέτρων, οδηγεί στο ακρωτήριο, στο δυτικότερο άκρο του νησιού. Η θέα από εκεί είναι θαυμάσια και αξίζει να δει κανείς τον φάρο. Λίγα ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια διατίθενται στο Ακρωτήρι. Τα περισσότερα είναι ανοιχτά μόνο το καλοκαίρι, από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο. Για φαγητό υπάρχουν λίγες ταβέρνες και καφενεία.

Τέσσερα πανηγύρια γίνονται στο Ακρωτήρι στη διάρκεια του χρόνου: τα δύο απ΄ αυτά τον Μάιο (12 και 29) και τα υπόλοιπα - τα πιο σημαντικά - στις 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) και στις 15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου). Το χωριό συνδέεται με τα Φηρά με λεωφορείο, που αναχωρεί κάθε ώρα το καλοκαίρι, από τις 9 π.μ. έως τις 8 μ.μ. Επίσης μπορεί κανείς να χρη-σιμοποιήσει ταξί, ιδιωτικά και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτα. Ο δρόμος είναι α-σφαλτοστρωμένος και αρκετά καλός, μέχρι την Κόκκινη παραλία και το Φάρο στο ακρωτήριο.

 

 

 

Θηρασιά:

Η Θηρασιά είναι ένα μικρό νησί απέναντι από την Οία που μας δείχνει πως ήταν κάποτε η Σαντορίνη ένα στρογγυλό νησί πριν από την έκρηξη του 1500 π.Χ. Μαζί με την Οία σχηματίζουν τη βόρεια είσοδο της καλντέρας. Έχει έκταση 9 τετραγωνικά χιλιόμετρα και 150 μόνιμους κατοίκους. Οι κυριότεροι οικισμοί είναι η Χώρα (ή Μανωλάς), όχι μακριά από την θάλασσα και ο παράλιος Κόρφος στα ανατολικά. Άλλοι οικισμοί είναι η Ρίβα, ακριβώς απέναντι από την Οία στα βόρεια και ο Ποταμός στα δυτικά. Η Θηρασία (η Χώρα) είναι ένα τυπικό κυκλαδίτικο χωριό με ένα τρόπο ζωής που μοιάζει με αυτόν που υπήρχε πριν τη μαζική εισβολή του τουρισμού. Μικρά σπιτάκια διαφόρων χρωμάτων δίνουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα στους οικισμούς αυτούς. Λίγοι ντόπιοι και ακόμα λιγότεροι τουρίστες περιδιαβαίνουν στα στενοσόκακα του νησιού και αυτό που περισσεύει εδώ είναι η ηρεμία, ο παραδοσιακός ρυθμός και η φυσική ζωή. Τοπικά βότανα, αρώματα λουλουδιών, μια ανέγγιχτη παραλία με καθαρά μπλε νερά, εντυπωσιακή θέα της Οίας και άγρια φυσική ομορφιά είναι τα μόνα που μπορεί να προσφέρει το μικρό νησί σε όποιον το διαλέξει για να περάσει λίγες μέρες εκεί. Μερικές εκκλησίες στη Χώρα και στον Ποταμό είναι αξιόλογες και αν κάποιος βρεθεί στο νησί την 21η Σεπτεμβρίου δεν πρέπει να χάσει το πανηγύρι της Παναγιάς της Γιάτραινας.

Το νησάκι διαθέτει ένα ξενοδοχείο και κάποια ενοικιαζόμενα δωμάτια και καλό φαγητό με τοπικές νοστιμιές στις λίγες ταβέρνες και ποτά και μεζέδες στα καφενεία του νησιού. Στη Θηρασία μπορεί κανείς να πάει με καϊκι από την Οία. Επίσης οργανώνονται εκδρομές το καλοκαίρι. Τα καϊκια α-φήνουν τους επισκέπτες στη Ρίβα και μετά με ταξί μεταβαίνουν στη Χώρα ή τον Ποταμό.